W języku angielskim wyróżniamy 12 najważniejszych czasów – 4 czasy przeszłe, 4 przyszłe oraz 4 teraźniejsze. Czasy gramatyczne potrafią być prawdziwą zmorą dla wielu uczniów, dla Ciebie też? W rzeczywistości nie są tak skomplikowane! Poznaj 12 fundamentalnych czasów w języku angielskim, które są jedną z przepustek do swobodnego poruszania się w tym języku!

Angielskie czasy teraźniejsze

Zaczniemy od czasów teraźniejszych, bo w języku angielskim czasy teraźniejsze są stosowane najczęściej. Na pewno kojarzysz czas gramatyczny Present Simple oraz Present Continuous- to właśnie tych czasów uczymy się w pierwszej kolejności. A co z pozostałymi – Present Perfect i Present Perfect Continious? Poniżej znajdziesz budowę i zasady poszczególnych czasów teraźniejszych.

Present Simple

Czas Present Simple, to czas teraźniejszy prosty – dosłownie! Jest jednym z łatwiejszych czasów w języku angielskim. Czasu Present Simple używamy do opisywania 5 rzeczy:

• Rutyny – czyli czynności, które powtarzają się w Twoim codziennym życiu
• Kiedy mówimy o uczuciach
• Kiedy mówimy o ogólnych faktach i rzeczach niezmiennych
• Do opisywania rozkładów jazdy lub harmonogramów
• Do opowiadania żartów, wydarzeń sportowych

Zdania twierdzące tworzy się za pomocą podmiotu (osoby) + podstawowego czasownika + reszta zdania. W 3 osobie l. pojedynczej (he, she, it) do czasownika dodajemy literę „s”.

I/you/we/they learn every week.

He/she/it learns every week.

Zdanie pytające – do / does (he, she, it) + podmiot + czasownik (bez końcówki ”s”)

Do I/you/we/they learn?

Does he/she/it learn?

Krótkie odpowiedzi:

Yes, I/you/we/they do

Yes, he/she/it does

No, I/you/we/they don’t

No, he/she/it doesn’t

Zdanie przeczące – don’t / doesn’t + podmiot + czasownik (bez końcówki ”s”)

I/you/we/they don’t learn every week.

He/she/it doesn’t learn every week.

Present Continuous

To be + czasownik -ing

Różnica między czasami Simple, a Continuous jest taka, że w tych drugich zawsze występuje w czasowniku końcówka -ing.

Czasu Present Continuous używamy wtedy, kiedy:

• Chcemy powiedzieć, że ktoś lub coś robi daną rzecz teraz, w czasie teraźniejszym
• Chcemy powiedzieć o konkretnych planach dotyczących przyszłości (podjęliśmy kroki w tym kierunku)
• Trwa proces robienia czegoś, np. budowa domu, ale w tym momencie to nie jest robione
• Coś jest odstępstwem od normy. Czyli chcemy powiedzieć o czymś, co robimy zazwyczaj, a teraz akurat tego nie robimy lub czyjeś zachowanie / sytuacja jest w danym momencie inna, niż zazwyczaj

Zdania twierdzące tworzy się poprzez użycie podmiotu + odmiany to be + czasownika z końcówką -ing

I am drawing flowers.

He/she/it is drawing flowers.

We/you/they are drawing flowers.

Zdanie pytające: To be + podmiot + czasownik z końcówką -ing

Am I drawing beautiful flowers?

Is he/she/it drawing beautiful flowers?

Are we/you/they drawing beautiful flowers?

Zdanie przeczące: Podmiot + to be + not + czasownik (z końcówką -ing)

I am not (I’m not) going to school yesterday.

She/he/it is not (isn’t) eating carrot.

We/you/they are not (aren’t) drawing flowers.

Present Perfect

Have/has + czasownik III forma lub końcówka ”ed”

Present Perfect dla części uczniów ciężki orzech do zgryzienia. Dlaczego? Bo język polski nie ma odpowiednika tego czasu. W czasie Present Perfect przyda się znajomość czasowników nieregularnych – szczególnie ich 3-ciej formy. Masz już je w małym palcu? Jeżeli tak, to świetnie! Będzie Ci łatwiej przygotować zdanie w tym czasie. Jeżeli nie, to dobra wiadomość dla Ciebie jest taka, że czasowniki nieregularne to dosyć prosta sprawa – najlepiej uczyć się ich przez rymowanie i skojarzenia, wtedy nauczysz się ich stosunkowo szybko.

Czasu Present Perfect używamy wtedy, kiedy:

• Chcemy powiedzieć o czynnościach, które dopiero się skończyły
• Chcemy powiedzieć o czynnościach, które rozpoczęły się w przeszłości, ale trwają do teraz
• Kiedy mówimy o swoim lub czyimś doświadczeniu

Zdanie twierdzące: Podmiot + have/has + czasownik (w III formie)

I/you/we/they have visited Warsaw.

He/she/it has visited Warsaw.

Zdanie pytające: Have/has + podmiot + czasownik (w III formie)

W budowie pytań wystarczy zastosować inwersję – przerzucamy have lub has przed podmiot.

Have I/you/we/they visited Lublin.

Has she/he/it visited Lublin.

Krótka odpowiedź:

Yes, I/you/we/they have

Yes, she/he/it has

No, I/you/we/they haven’t

No, Yes, she/he/it hasn’t

Zdanie przeczące: Podmiot + haven’t/hasn’t (have not/has not) + czasownik (w III formie)

I/you/we/they haven’t visited Warsaw.

He/she/it hasn’t visited Warsaw.

Present Perfect Continuous

Have/has + been + czasownik z -ing

Czasy angielskie Present Perfect Continuous i Present Perfect są do siebie podobne i często się mylą. Obu tych czasów używamy wtedy, kiedy chcemy powiedzieć o czynnościach, które dopiero się skończyły lub tych, które rozpoczęły się w przeszłości, ale trwają do teraz.

Jak odróżnić od siebie te dwa czasy w języku angielskim?

Przede wszystkim czasu Present Perfect użyjemy wtedy, kiedy chcemy podkreślić czas trwania danej czynności, a nie sam jej fakt. Czyli czas Present Perfect Continous skupia się na tym ”JAK DŁUGO ” (występuje dana czynność), a czas Present Perfect na tym ”ILE” (ile wypiłem już kaw).

Zdanie twierdzące: Podmiot + have/has + been + czasownik -ing

I/you/we/they have been studying.

He/she/it has been studying.

Zdanie pytające: Have/has + podmiot + been + czasownik -ing

Have I/you/we/they been working.

Has she/he/it been running.

Krótka odpowiedź:

Yes, I/you/we/they have.

Yes, he/she/it has.

No, I/you/we/they haven’t.

No, he/she/it hasn’t.

Zdanie przeczące: Podmiot + haven’t/hasn’t (have not/has not) + been + czasownik -ing

I/you/we/they haven’t been drinking.

He/she/it hasn’t been going.

Angielskie czasy przeszłe

Zabieramy Cię w podróż do przeszłości. Zapnij pasy, załóż uśmiech na twarz i wracamy w przeszłość! Czasy angielskie przeszłe, o jakich będziemy mówić, to: Past Simple, Past Continuous, Past Perfect, Past Perfect Continuous. Wiem, co myślisz – nuuuda. Pamiętaj, nie tyle ważne jest to, jak nazywa się poszczególny czas – ważniejsze, jak z nich korzystać!

Past Simple

Czasownik II lub I forma

Czas Past Simple jest czasem najprostszym i najczęściej używanym. Używamy go wtedy, kiedy chcemy powiedzieć o rzeczach, które zrobiliśmy wczoraj, gdzieś w przeszłości i ta przeszłość jest zamknięta. Budowa czasu Past Simple jest prosta, jeśli tylko zrozumiesz 2 rodzaje czasowników – czasowniki regularne i nieregularne. Regularne w czasie przeszłym zawsze mają końcówkę ”ed” np. loved, a czasowniki nieregularne mają różne formy.

Zdanie twierdzące: Podmiot + czasownik II forma

I/you/he/she/it/we/you/they visited Europe last year.

I/you/he/she/it/we/you/they ate pizza yesterday.

Zdanie pytające: Did + podmiot + czasownik I forma

Did I/you/he/she/it/we/you/they sleep last night?

Do zdań pytających w czasie przeszłym Past Simple można również dodać na początku zdania, przed operatorem ”did’’ – zaimek pytający (what, where, how)

Where did you spend holidays?

Krótka odpowiedź:

Yes, I/he/she/it/we/you/they did.

No, I/he/she/it/we/you/they didin’t.

Zdanie przeczące: Podmiot + didn’t + czasownik I forma

I/you/he/she/it/we/you/they didn’t kill mosquito

Past Continuous

Be (was/were) + czasownik -ing

Czas Past Continuous jest czasem przeszłym, ciągłym i niedokonanym. Brzmi groźnie? Tylko na pierwszy rzut oka 🙂 W tym czasie liczą się 2 rzeczy – to, że czynność trwała w przeszłości i to, że ona trwała jakiś czas, nieważne czy czynność się zakończyła. Tutaj kluczowy jest fakt, ILE CZASU trwała dana czynność, a nie to, czy ją zakończono.

Czasu Past Continuous używamy wtedy, kiedy:

• Chcemy powiedzieć o rzeczach, które robiliśmy w określonym momencie w przeszłości
• Chcemy powiedzieć o rzeczach, które kiedyś robiliśmy, ale coś innego nagle/niespodziewanie się wydarzyło
• Chcemy powiedzieć o dwóch czynnościach, które działy się w jednym momencie

Zdanie twierdzące: Podmiot + was/were + czasownik -ing

I/he/she/it was playing yesterday at 2 pm.

We/you/they were playing at 2 pm.

Zdanie pytające: Was/were + podmiot + czasownik -ing

Was I/he/she/it playing yesterday at 2 pm?

Were We/you/they playing yesterday at 2 pm?

Krótka odpowiedź:

Yes, I/he/she/it was.

Yes, we/you/they were.

No, I/he/she/it wasn’t.

No, we/you/thay weren’t.

Zdanie przeczące: Podmiot + wasn’t/weren’t + czasownik -ing

I/he/she/it wasn’t playing yesterday at 2 pm.

We/you/they weren’t playing at 2 pm.

Past Perfect

Had + czasownik III forma lub końcówka ”ed”

Jest to czas tzw. ”zaprzeszły”. Stosujemy przy chęci opisania jakiejś czynności, która wydarzyła się wcześniej, niż drugie czynności w przeszłości.

Zdanie twierdzące: Podmiot + had + czasownik III forma

We had met him until we came to Polish.

Zdanie pytające: Had + podmiot + czasownik III forma

Had you seen him before you to gone to work last night?

Zdanie przeczące: Podmiot + hadn’t + czasownik III forma

We hadn’t met him until we came to Polish.

Past Perfect Continuous

Had + been + czasownik z końcówką -ing

Przed nami ostatni czas przeszły. Czas Past Perfect Continuous jest raczej używany najrzadziej, ale kto wie! Zawsze może się przydać. Tego czasu stosuje się do opisania dłuższych czynności, które trwały przed innymi czynnościami.

Zdanie twierdzące: Podmiot + had + been + czasownik -ing

You finnally found my backpack who had been hiding next week.

Zdanie pytające: Had + podmiot + been + czasownik -ing

Had you been living with your mother before you moved to Warsaw?

Krótka odpowiedź:

Yes, I had.

No, I hadn’t.

Zdanie przeczące: Podmiot + hadn’t + been + czasownik -ing

I hadn’t been running. I was sweating because it was so hot outside.

Czasy przyszłe

A teraz czas na… podróż do przyszłości. Tam to dopiero jest ciekawie!

Future Simple

Will + czasownik I forma

Czasu Future Simple używamy w chwili mówienia o spontanicznych decyzjach, zamiarze zrobienia czegoś (pójścia do kina, na kawę, spotkać się z koleżanką).

Zdanie twierdzące: Podmiot + will + czasownik I forma

I/he/she/it/we/you/they will visit you tomorrow.

Zdanie pytające: Will + podmiot + czasownik I forma

Will I/he/she/it/we/you/they have good idea on earn momney.

Krótka odpowiedź:

Yes, I/he/she/it/we/you/they will.

No, I/he/she/it/we/you/they won’t.

Zdanie przeczące: Podmiot + won’t + czasownik I forma

I/he/she/it/we/you/they won’t clean kitchen next week.

Future Continuous

Will + be + czasownik -ing

Czasu Future Continuous używamy w momencie, kiedy chcemy powiedzieć o czynnościach ciągłych, które będą trwać przez jakiś czas w przyszłości.

Zdanie twierdzące: Podmiot + will + be + czasownik -ing

I will be swimming in pool at 9.

Zdanie pytające: Will + be + czasownik -ing

Will be swimming in pool at 9?

Zdanie przeczące: Podmiot + won’t + be + czasownik -in

I won’t be taking my dog to school.

Future Perfect

Will + have + czasownik III forma

Nie jest tak bardzo intuicyjny, ale paradoksalnie może być bardzo prosty. Ma w sobie zwrot, który jest podobny do czasu teraźniejszego Present Perfect. Używamy go wtedy, kiedy chcemy przedstawić sytuację, w której opowiadamy, że do jakiegoś momentu w przyszłości coś się wydarzy. Na przykład to, że do piątku będziesz miał porządek w mieszkaniu.

Zdanie twierdzące: Podmiot + will + have + czasownik III forma

I will have bought a car tommorow.

Zdanie pytające: Will + podmiot + have + czasownik III forma

Will you have bought a car by tommorow?

Zdanie przeczące: Podmiot + will + not + have + czasownik III forma

I won’t have bought a car by tommorow.

Future Perfect Continuous

Will + have been + czasownik -ing

Czas Future Perfect Continuous brzmi strasznie dla osób, które nie są na poziomie swobodnej znajomości języka angielskiego. Używamy go do wyrażania czynności, która do konkretnego momentu w przyszłości trwać będzie przez określony okres czasu.

Zdanie twierdzące: Podmiot + will + have been + czasownik -ing

Tomorrow by Friday I will have been sleeping for 5 hours.

Zdanie pytające: Will + podmiot + have been + czasownik -ing

Will you have been sleeping tommorow for 5 hours?

Zdanie przeczące: Podmiot + won’t + have been + czasownik -ing

I won’t have been sleeping for 5 hours tommorow.